دلخسته

دلخسته

قصه ی دلتنگی های مـن
دلخسته

دلخسته

قصه ی دلتنگی های مـن

کوه قاف








غـــــــم را مــےنویســم بـــا " قــاف "



شـایـב بشـوב جـا بگـذارمـشــــاלּ



بالـاے قلــہ هـاے معـروفـــ ڪـوه ِ افسـانــہ اـےـَـش



בنبالـ‌ـہ " میمـ " ـَـش را بگیــــــرمـ



و تنـــمـ را بسـپــــارمـ



بــه سـقــــــوط آزاב



مـیان مــــحبتـــہ ڪســے ڪــه آغــــوشش



فرسنـگـ هـا از قلــہ " قافـــــ " غــــمـ هـایمـ فاصـلــه בارב



یڪ روز خـواهـمـ فهمیــــــב



ڪــه آرامشـ هـمـ مثـل قلــہ ـهاـے قافـــــ افسانــہ استــْـ



همیشــہ مــــטּ خـواهمــ مــانـב و



مـوج ِ غـــمـــهایــے ڪــه تمامــے نــבارنـב



لحظه ها را میشمارم








عقربه ها می دوند


     ثانیه ها می گذرند


و دوباره


به ساعت با تو بودن


نزدیک می شوم



بگذرید ای لحظه های تنهایی


مرا به او برسانید


به او که وجودش سراسر خواستن است


و حضورش اوج هیجان


به او که آغوشش آرامش محض است


و بوسه هایش آتشین و داغ


به او که بازوانش سرزمین من است


و صدای قلبش شادترین موسیقی


به او که لبخندش زندگی می بخشد


و نگاهش عشقی دوباره


مرا به او برسانید


    مرا با او هم قدم سازید


ای ثانیه ها


    تندتر حرکت کنید


من  بی قرار با او بودنم


   دستهایم را به دستهایش


              نگاهم را به نگاهش


           و لبانم را به لبانش نزدیک سازید


باز برایم خاطره بسازید


شــب


عشــق


لبخنـــد


شـــــور


حـــرارت


زیبایـــی


شــــوق


هیجـــان


بــــازی


لــــذت


و دوباره عشـــق...


من بیتاب با او بودنم


مرا به او برسانید...



مــــــادر






مــــادرم



من هرگــــــــــز بهشت را زیر پایــــــــت ندیدم ...



زیــــــــــر پای تــــــــو



آرزوهـــــــــایی بود که از آن گذشــــــــتی، به خاطــــــــر م


                                                                                                                                                                                                 

زن بــودن کــار مشکـلــی است؛


مجبــوری :مـانند یـــک بـانــو رفتـار کنــی ؛


همـانند یـــک مــردکــار کنــی؛


شبیــه یـــک دختــرجــوان بــه نظــر بــرســـــــی؛


ومثــل یــــک خــانم مسـن؛فکـــر کنـــــی!


ای بـزرگ هنــرمند زمــان ،خستــه نبــاشــــــی


و

روزت مبـــــــــارک


 


چشــماטּ تــو









قــدر شــیطاننــد


چشــماטּ تــو


وقـــــــتے در دنــیاے نگـاهــت


رهـایشـاטּ میـــکنے از در و دیــوار دلــــم بــــالا میــروند



بویِ آرامــش








چقدر دوست دارم با خیال راحت …



یک نفس عمیق بکشم …



نفسی که پر باشد …



از بوی آرامش وجود تو ….