دلخسته

دلخسته

قصه ی دلتنگی های مـن
دلخسته

دلخسته

قصه ی دلتنگی های مـن

نمی دانم...




 

                      



نداشتن تو یعنی اینکه دیگری تو را دارد.

نمی دانم نداشتنت سخت تر است؛

یا تحمل اینکه دیگری تو را داشته باشد!!



                   

تنهایی




 




 فاصله


یا تو


چه فرقی می کند ؟


هر دو مرا یاد یک چیز می اندازد


تنهایی …!




                      

و حالا ...این منم







زمانی باران را بوسیدم که نگاهت به لبهایم بود...


زمانی آسمان را در آغوش گرفتم که آغوشت برایم باز بود...

زمانی زلالی اشکهایت را لمس کردم که دلم در دستانت بود...

و حالا ...

این منم!

تنها!

میشنوی؟

تنها!

با خاطره ای از بوسه های یک رویا...

و تلخی حقیقت نبودنت....!

همین!!!
                        

بارِ زندگی








احساس می کنم


بار هزار سال زندگی را


به دوش می کشم


تنها برای لحظه ای


شانه هایت را به من قرض می دهی ...؟!‬





                                         
                                                                                                                                                                                


چشمهایم




                  


سال هاست سکوت کرده ام


پای صحبت دلم در چشم هایم خیره شو !

حرفی- اگر- مانده ،

همین حالا چشمانم را بگو . . .

شاید که فردا

چشمانم هم فرو روند در سکوت


                 

نام تو








جزر و مد های زیادی آمده اند و رفته اند

مـــــــوج در مـــــــوج

امـــــــــا نمی دانم چرا

هنوز هم بر تن خیس ســــاحل

نام تــــــــــو را می بینـــــــــم ...!

                                            

کافیست ...




       





تو...

نبودنت...

دلتنگی...

نفس تنگی...

باران...

...

...

...

آه، کافی است، کلمات را بعد از تمام شدنِ گریه سرِهم می کنم....



این روزها




  






این روزها دلم اصرار دارد


فریاد بزند ....


اما ....


من جلوی دهانش را میگیرم


وقتی میدانم کسی تمایلی به شنیدن صدایش ندارد ....


... ... این روزها من خدای سکوت شده ام ....


خفقان گرفته ام


تا


آرامش اهالی ِ دنیا خط خطی نشود!



             

یاد آغوشت ...








نفس می کشم نبودنت را

نیستی

هوای بوی تنت را کرده ام

می دانی

پیراهن جدایی ات بدجور به قامتم گشاد است

تو نیستی

آسمان بی معنیست

حتی آسمان پر ستاره

و باران

مثل قطره های عذاب روی سرم می ریزد

تو نیستی

و من چتر می خواهم ...

هر چیزی که حس عاشقانه و شاعرانه می دهد در چشمانم لباس سیاه پوشیده...

خودم را به هزار راه میزنم

به هزار کوچه

به هزار در

نکند یاد آغوشت بیفتم ...

                   

دادگاه آرزو




   


 

می‌دانی ؟

تنها دلیل این‌همه دیوانگی‌هایم

این‌ست که نمی‌خواهم

مدیون و گناهکار

روزی کشیده شوم

به دادگاه آرزوهایم‌!